Mitolojik Aşklar-3

Troya surlarında..

Ben Paris.
Priamos’un oğlu, Troya’nın uğurlu prensi sandıkları.
Ama uğruna saadet diledikleri değil,
Laneti taşıyan bendim meğer.

Avuç dolusu sevdayla
Altın sarısı saçlarına dokunarak,
Helen’in gözlerinde yansıyan ben olmalıyım dedim.
Güzel bir kadının aşkı karşılığında
Tanrıçaların oyununa geldim.
Ama halkımın yazgısını da mühürledim.

Helen...
Adını bir kez söyledim,
Artık hiçbir şeyin adı konulmadı.
Onun gözlerinde bir deniz vardı
Beni çeken, yutan, boğan.
Ama ben...
O denize sadece taş atmasını bilen bir çocuktum.

Beni sevdi mi bilmem,
Ama kaçtı benimle.
Ve kaçarken ardımızda yalnız
Bir krallık değil,
Bin yıllık bir düzeni de yıktık.

Kardeşim Hektor’un kalkanı
Her düşüşünde bana dönerdi bakışlarıyla:
“Bir kadın uğruna mı?”
Evet, bir kadın uğruna.
Ama o sadece bir kadın mıydı?
Yoksa tanrıların oyunundaki piyon muyduk ikimiz de?

Aşkla geldim bu surlara,
Ama aşk bana sırtını döndü artık.
Helen geceleri ağlıyor gizlice.
Gözleri Menelaos’u değil belki,
Ama eski hayatını arıyor.

Ben Paris’im.
Bir prense yaraşmayan bir sevgili,
Bir kadına ağır gelen bir kaderim.
Aşkı seçtim...
Ama aşkın Kılıcıyla
Kendi boynumu kestim.

Aliye Uyanık/Bozok kızı

27.07.2025/Çanakkale /Dalyan