Çocukluğumu astım önce kendi dar ağacımda
En güzel çağlarımda cellatlığı öğrendim
Nice kitapların üstüne basarak uzandım boğazıma
Hep uzağında kaldım okyanusların
Okyanus sevdam yürek zıpkınlarıyla tanıştı
Yunus olmayı özgürlüğün kanadına taktım
Okyanus olamadım yunusça süzüleyim
Yunusça kayboluvereyim yosunların arasında
Be hey
buna da izin çıkmadı okyanus sahiplerinden
Ne okyanus olabildim korkusuzca
Nede yunus olabildim özgürce
Her okyanus kendi yunuslarını koydu denizine
Ve her özgür kıvrılmalarımda kendi okyanusuma yenildim
Bu bir okyanus sevdası
Muhteşem görünüşlü bir gemi yaptım kendime sonra
Issız adalarda mahsur kalan yüreklere demir aldım
Sakindi oysa demirimdeki liman
Yetişmeliydim gitmeliydim bilmeden ama gitmeliydim
Bildiğim gitmeliydim
Okyanusta kara görünmez bilirmisin
Yürek tüccarı korsanlar istila eyledi gemimi sonra
Ne yunus
Ne okyanus
Ne de ihtişamlı bir gemiye
Yar olabildim
Kağıttan yaptığım bir gemim var şimdi
Ona kaptanlık sevdasındayım
Okyanusu bilmem ben
Belki görme hayali
Bilmem ki
Belki okyanus benim
Belki sensin
Bilinmez ki