İkimizden birisi gitmeli bu şehirden
Sen kal ben Ankara yı yakıp da gidiyorum
Mutlu olamayız yok ümidim yok yarından
Gözyaşımı içime döküp de gidiyorum

Sineme vurdun oku gayri diz çöküyorum
Kader tecellisine hep boyun büküyorum
Her canım yandığında bir of of çekiyorum
Senle geçen yıllara kurşun sıkıp da gidiyorum

Bildirmem gittiğim şu bilinmez yurdumu
Eşe dosta demem ki nere diye sordumu
Verdiğin acıları birde sırta vurdumu
Yapılan zulme sabır çekip de gidiyorum

İlişkimiz kör düğüm oldu aşkı bitirdik
Sevgiyi saygıyı çok şükür yüze getirdik
Sevda salından tutup kabire biz götürdük
Dönüp dönüp taşına bakıp da gidiyorum

Pişmanlık fayda etmez dönülmez yola girdik
Asi davranmakla ey yar murada mı erdik
Geç açıldı gözümüz dostu düşmanı gördük
Ayrılık tohumunu ekip de gidiyorum

Gayri herkes oturup kendi derdine yansın
Yaptıklarını doğru bilip doğrudur sansın
Fitneci şeytanlara hergün inanıp kansın
Küsme gönül dünya mı yıkıp da gidiyorum

Gayretli’yi isteyen suçlu günah kâr bulsun
Ölünce namazımı ister yabancı kılsın
Mezar taşı olmasın köhne bir yerde kalsın
Toprağa dizlerimi çöküp de gidiyorum

İzzet GAYRETLİ
T.R. 22 09 2007