Yazılmasa da okunur bir gün
Tozlu imgelerden dökülen kan!
Kimin uğrudur?

Issız bir beste yapılmış
Günâha bulaşmamış
Melodisi bir meleğin avucunda
Kokusu misk-i amber
Latifi dudak ısırtan kıvamda
İblis dahi kaçardı
Bu manzara karşısında(!)

Gökten inen ağıtlar
Timsahın gözyaşına ritim tut
Görme
Duyma
Bilme!
Ölen insanlığı öldürenden ayırt etme
Bana henüz resmedilmemiş
Hangi motif kaldı
Gergefin acısını duymadı iğne
Çuvaldız da cabası acıyan tene bandı!

Ölen annesinden süt içmeye çalışan bebek mi?
Kızını gömen babasının sakalındaki kumu silen
Yavrudan başka
İliklere batacak
Hangi ağrı kaldı?

Okumak da ne?
Gayesi imlere tutunan halkalar mı
İnsanı ‘’kâmil’’ eden yazıtlar mı yoksa?
Öyleyse cehalet okuyana niçin yapıştı?
Hipokrat yemini organ mafyası
Ünvânı doktor değil de kasap mı(!)

Dinle!
Yorgun kâinatın frekansını
Bunca güneş varken neden gece karanlık?
Hesapsız uzaklarda
Hangi kara delikler ışığa vicdansız
Sır kimin bildiği?


Sonlu bir cosmos
‘’Ultima forsan’’
Zamanın dahi bir sonu var
Diyorsun!
Söyle o zaman ey sefil!
Ezelden ebede yol ne?
Yok diyorsun
Bir son bir başlangıç olmalı!
Peki sayılar?
Nerede öncesi nerede sonrası
Kim tasarlamış, kimdir hocası?

Ey İnsan!
Yaradılışın öznesiyle nisyan
Biliniyor her şey
İlk yaratılan kalemdi
Yazacağı varaksa levh-i âlemdi!