3
Yorum
19
Beğeni
4,9
Puan
186
Okunma
Sevme demedin…
Ben de sevdim,
Sessizliğinin arasına düşendi hecelerimiz.
Suskun gözlerinin içinde gizli çağrıyı…
Yokluğunun kıyısında bekledim seni,
Adımı anmasan da,
İçinden geçtiğini hissettim.
Sevme demedin…
Ben de bir bahar gibi açtım sana,
Oysa dallarım kırıktı,
Rüzgârımsan dedim,
Oysa sen geçip gittin başka iklimlere.
Sevme demedin…
Ben de sustum,
Aşkı içimde büyüttüm,
Adını her şiirime mühür gibi bastım.
Sanki bir gün,
Bir harfini okusam gözlerinden,
Ömrüm tamamlanacaktı.
Ama sen,
Ne geldin,
Ne de gidebildin içimden.
Ben sevme demeni bekledim belki,
Oysa sen susarak sevilmeye razıydın.
Ben de sustum…
Ve böylece en çok susuşlarımız sevdalandı birbirine.
Şimdi sen hâlâ susuyorsun…
Ben hâlâ seviyorum.
Ve şiir hâlâ sen.
Aliye Uyanık/Bozok kızı
10.07.2025/Çanakkale/Dalyan
5.0
86% (6)
4.0
14% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz