İnsan bazen bir çift gözde bütün hayatı görür.
O gözlerin içinde saklı olan ışık,
yalnızca gülümserken değil, ağlarken bile parlar.
Fakat gözyaşı akınca,
gözlerden dökülüp yüze doğru indiğinde,
o damlalarda dünyanın bütün yükü saklıdır.

Senin gözyaşların,
başkalarının anlattığı gibi sıradan değil.
Her damlada bir kırılma, bir sessizlik,
bir vedanın izi,
kimseye söylenmemiş bir yaranın izleri var.
İşte bu yüzden diyorum ki;
senin gözyaşların, benim dünyamın en narin parçası.

Ama sen ağladığında,
her damla içimi yakıyor.
Senin yüzünden inen o tuzlu damlalar,
benim kalbimin üzerine düşüyor,
orada yankılanıyor.
Sanki kendi dünyam,
senin gözlerinde yavaş yavaş parçalanıyor.

Ve ben, o an fark ediyorum ki,
seni inciten ne varsa,
aslında benim içimde de kanıyor.
Benim hassasiyetim, benim varlığım sensin.
Bu yüzden gözyaşlarını istemiyorum yüzünde;
çünkü senin acın, benim acımdır.
Sen ağladıkça,
içimde binlerce kez sessizce ölüyorum.

Çünkü senin yüzün,
o güzel yüzün,
gözyaşlarıyla değil,
yalnızca gülüşünle var olmalı bu dünyada.
Başka türlü nefes alamıyorum,
başka türlü yaşayamıyorum seni.

Utku Can Güzel in kısa ve derin anlamlı sözlerinden biri...