Şiir Gibi Bir Kadınsın
Şiir gibi bir kadınsın...
Seni anlatmak için
harfler birbiriyle kavga eder.
Hiçbir kâğıt,
adının yazıldığı kadar şanslı olmadı.

Sana olan sevgim,
romanlara sığmaz.
Öyle her yürek anlamaz bu aşkı,
zaten aşk da her yüreğe yakışmaz.

Sensiz,
kör kuyularda bir gariptim...
Makberim oldun,
dipsiz karanlıklardan çekip aldın beni.
Mecnun’a döndüm,
öldürdü beni sevdan.

Karşımda durduğunda
bütün dertler susar içimde.
Bir sen, bir de ben kalırız
koca dünyada...

Gözüm, başka kimseyi görmez artık.
Kulaklarım, yalnızca senin sesinle doludur.
Zaman seninle akmaz olur, umurumda bile değil.
Dedim ya,
şiir gibi bir kadınsın.
Her okuyan anlayamaz seni.
Harf harf işliyorum seni
gizli dizelere...
Bazen bir virgüle,
bazen üç noktaya saklıyorum adını.

Hiçbir kalbin görmemesi lazım seni...
Çünkü sen,
sadece bana yazılmış bir şiirsin.

Kaç seher,
sîman yansıdı pencereme...
Karanlığımda
yolumu aydınlatan mehtap oldun.

Seni anlatmaya,
gökteki yıldızlar yetmez.
Sen benim,
uğruna dağları dediğim
Şirin’imsin.

Şiir gibi bir kadınsın...
Ve seni
yalnızca kendime sakladım.
Eyyüp Balta