Kalbimin bücürü


paslandı tüm menteşeler artık pencerem de
istesem de açamıyorum, kapandım mevsimlere,
savruldular dost bildiklerim tek hamle de
ardından kalpazan dilenciler sulu gözler ile

kelimeler göçtü cümlelerim ürkek basıyor
yüreğimin kuytularında bir yerler de bir tortu ,
kaç kurtul desem de bin inadında direniyor
kadim dostum ,kalp bücürüm aşk

bulandı sular fırtınalar da, yediğim son vurgun
ölüm kurtuluş belki,duvar diplerin de dibe vurdum

ya pes edeceğim yolculuk mahşere izim kalacak
ya silkineceğim son hamleyle zirveye namım olacak

ve avuçlarım son bir gayretle uzandı Güneş’e koklamak için

hey zaman
el ver şu inatçı velede, bir laf söyle
ne kahkalar ne avuntular çare, söz dinlemiyor
onu ancak bu dünya da sensin anlayan

ve hayat
sana dair her virgülü dibinden kesiyorum
avuçlarımdan dökülürken son kırıntın da
usuldan çöken akşama

ve mor sabah
sana inat ninnilerimle bücürümü de kundaklayıp
yağmurlara karışıyorum
ardım da arsız kırmızılarımın izi

mersaus 28/02/200……