Sensizliğin hükmünü içtim bir çırpıda.
Gözbebeklerime acılar doğdu, sen yoktun.
Özlemin vardı bir tek solumda,
anladım ki, benim olmayacaksın hiç dün de yarın da.
şu hasret,şu sevda,şu başbelası ölüm
bırakmıyor insanı iki yudumda.
Ölene kadar içsen ne fayda?
içmesen ne fayda?
sonbahar misali yaprakların solduktan sonra.

etrafını onun sureti sarar.
gözlerin onun timsaliyle dolar.
ne fayda sen ölüme meydan okusan?
ölüm senin olsa ne fayda?
gözbebeklerime ölümler yağsın,
sen benim olmadıktan sonra.
Şu ufacık çiçek bile medet umarken bizden,
sevdaların en acısına ithafen,
seni sevdiğimi söylemek istiyorum son kez ben!
Gerçi,
Söylesem ne fayda?
Söylemesem ne fayda?
Hiç bir şey olmadığı sürece rayında,
gözlerim kan ağlıyor,
ne işime yarar?
sen bilmedikten sonra!

şuraya paragraflar yazsam ne fayda?
sen benim olmadıktan sonra.
yıkar mı yağmurlar bir gün günahlarımızı?
Ey kasım, gözyaşlarımı çalıp yağmur diye mi dağıttın?
Ey kader,sancılardan uyandırıp mutluluk diye mi kandırdın?
Ey sevdam! bu kadar kolay mı kandın?

sen ki, yeryüzünü aşkla donatan,
sen ki, gözbebeklerime acılar salan
Hiç mi acımadın bana?
Bir parça inanmak isterken sana,
kaçırdın herkesi kendinden bir yudumda.

Sensizliğin acısını içtim bir çırpıda.
Anlamadın,
sanırım anlamayacaksın da bundan sonra.
Gerçi,
Anlasan ne fayda?
Anlamasan ne fayda?
Şu yüreğim yanarken, acılarla kavrula kavrula.
Gelsen ne fayda?
Gelmesen ne fayda?
Tanrı beni kahretsin,
Ölümlerle yıkandığım için.
Bir sevda arayıp,bin kere bulamadığım için.
Sevsem ne fayda?
Sevmesem ne fayda?
Ölümler beni tanıdıktan sonra,
gelsen ne fayda?
gelmesen ne fayda?
Yaktıktan sonra canımı,
taşlarken en güzel yanımı,
sevsen ne fayda?
sevmesen ne fayda?
ben öldükten sonra...