11
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1108
Okunma

Ötelemek kolay geldi belki
Ya da çizmek bir kalemde
Bu davetsiz aşkı.
Yürekteki izi silinmezdi belki,
Varlığınızı saran eski sevdaların.
Belkilerin içinde kalakaldınız.
Ben davet etmedim ya, dediniz.
Bilmiyor musunuz ki
Tek davetsiz misafirdi aşk.
Köşkler, saraylar istemezdi
Yer minderinde de otururdu,
Çimde de...
Unuturdu hatta
Kendinden önceki sevileni.
Görmezdi ki gözü dünyayı...
Bilemediniz.
O kadar ayakta bekledi ki aşk,
Bir yer göstermediniz.
Siz bunu nasıl yaptınız?
Oysa ne kadar da içtendiniz...
Kapınızı kapatıp sımsıkı,
Bir soluğu içeri sokmadınız.
Hissetmedi mi teniniz,
O alevin esintisini
Yazık ettiniz.
Belki bilerek, belki bilmeyerek
Ressamın tuvalinde fırça oldunuz.
Birkaç fırça darbesiyle
Gökkuşağını siyaha boyadınız
Ve şu fırçaya tutunarak
Yan tuvaldeki bahar tablosuna geçtiniz.
Bir şarkı tutturdunuz hafiften,
Islığınız tabloda fırtınaya döndü
Ve tablodaki o güle adınızı yazdınız.
Şaşırttınız...
Hani nerde eski sevdanız?
Serap Hoca