1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
113
Okunma
Yoruldum,
Uyumak ve bir daha
Uyanmamak istiyorum...
Ne rüyalar teselli veriyor artık,
Ne de sabahlar umut dolu…
Yoruldum,
Omuzlarımda taş değil
Sessiz çığlıklar taşıyorum.
Gülümsemeler yalan oldu,
İçimde bir mezarlık suskunluğu…
Yoruldum,
Her "iyiyim" bir yalan daha,
Her gülüşte biraz daha eksiliyorum.
İçimden geçen fırtınaları
Kimse duymuyor, kimse bilmiyor…
Yoruldum,
Bir adım daha atacak gücüm yok.
Sözler birer yük gibi boğazımda…
Sustum, çünkü anlatsam
Hiç kimseye yetmez kelimeler…
Yoruldum,
Geceler bile sırtını dönüyor artık,
Yıldızlar da yabancı gökyüzünde.
Kendi içimde kayboluyorum
Karanlıkla el ele…
Yoruldum,
Ama belki de bu yorgunluk
Yeni bir sessizliğe açılan kapıdır…
Belki de huzur,
Sadece susmakta saklıdır…
@NURAL BEKTAŞLI
5.0
100% (1)
Cevap Yaz