2
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
116
Okunma
KÜSME DELİ GÖNLÜM SENDE GÖÇERSİN
Pencereden bakarım, yol yakın; can hasta.
Nefes hayat verir, umudum yasta.
Eşim, dostum, sevdiğim hepsi başımda.
Küsme deli gönlüm, sende göçersin.
Eller gelir, bakar: "Bu nasıl hasta?"
Yatak yorgan kokar, gözler yokuşta.
Tutmaz oldu dizlerim, akıl yok başta.
Küsme deli gönlüm, sende göçersin.
Bir yanım aydınlık, bir yanım duman.
Ne gördüysem, sanki hepsi bir yalan.
Elimle gözümü sildiğim zaman
Küsme deli gönlüm, sende göçersin.
Çok çileler çektim, yoruldum gayrı.
Yılları yorgan döşek katladım gayrı.
Ne ektiğimse, ufak ufak topladım gayrı.
Küsme deli gönlüm, sende göçersin
İbrahim GÜNEŞ
5.0
100% (3)
Cevap Yaz