Ruhumda ince sızı, acılar tavan yapar
Harabeden farkım yok, sensiz kıyamet kopar
Ne yana dönsem hasret, yaylalar hepsen kokar
Özlemini anlatsam, lügat yetmiyor BABAM

Yılların gam yükünü yüklenip ah etmedin
Bırakıp ta ellere, bizi bir gün gitmedin
Her şeye yettin amma, bu dünyaya yetmedin
Yetim kaldı başımız, sözler yetmiyor BABAM

Yaylaları severdin, gözlerdin mevsimleri
Sağlığın el verdikçe, gösterdin gerçekleri
Sensiz yakınlar uzak, tuzak oldu her biri
Sensiz hiç bir suale, cevap yetmiyor BABAM

Her şey savruk bir yana, özler yıkılmış sensiz
Gerçekler karşısında, yalan dikilmiş sensiz
Hep nifak tohumları, birbir ekilmiş sensiz
Yalanla talan olduk, sözler yetmiyor BABAM

Kar etmiyor tokluğa, içimde derin hüzün
Mevsimler gelip geçer bana her mevsim güzün
Kaderin sayfasında, feleğe varmış sözün
Sensiz bomboş kainat, dünya yetmiyor BABAM

Ünsüz Şair TURABOĞLU
Yavuz Sultan ÖZTÜRK