0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
50
Okunma
Sonbahar gibiydin sen, adeta
Amansız savrulurdu saçların rüzgârda.
Hani yapraklar dökülür ya ağaçlarda,
İşte sensiz akardı gözyaşlarım yağmurda.
Bazen yaza benzerdin sen aslında.
Güldün mü, güneş gibi doğardın dünyada.
Gölgem yoktu, kavrulurdum tebessümünde,
Sonra sen yine kaybolurdun gökyüzünde.
Bazen kış gibiydin sen aklımda.
Hayretle kara bakardım yağdığında.
Hani erir ya karlar güneş doğduğunda,
İşte sensiz, hasretle donardım fırtınada.
Mevsimler gibiydin ama yoktun ilkbaharda.
Hani çiçekler açardı ya sürekli baharda...
Hani sensiz, hiç açmadan döküldüğüm baharda...
İşte sen erittin, soğuttun, savurdun sonbaharda.
