Sevme gönül, sevme, sevip ağlama
Sendeki bu hâli soran sorana
Vefasız çıkınca kara bağlama
Duygusalsın, seni kıran kırana

Ferhat’ın gücüyle kandırır seni
Kerem’in nârında yandırır seni
Mecnun’un çölünde söndürür seni
Ruhun dayanamaz, yoran yorana

Bir gün “mutlu musun?” soran olmadı
Aşk yolunda hiç mi sıran olmadı?
Çektin intizarı, kârın olmadı
Geçmişi önüne seren serene

Sen gözünden boncuk boncuk yaş döksen,
Çamurlu yoluna mermer taş diksen,
Yanıp yalvararak dizini çöksen,
Arkandan gülüp de yeren yerene.

Gayrı yaran kanar, kime ne senden?
Aşkı, meşk’i altın tepside sundun
Yazık ki her defa içmeden kandın
Eline boş kadeh veren verene

Nevin der ki: "Boşa nâme yazarım,
Beni kıranlara ancak kızarım.
Aşkıma mezarı kendim kazarım,
Bağrıma hançeri vuran vurana."

01.06.2025
NEVİN ALCAN