Özledim seni
Nasıl ki kuyusunda bekliyorsa Yusuf,
Cebrail sesiyle bir telkini
İşte seni beklemek içimde öyle bir umut deryası
boşuna değil seni sevmem buda Allah’ın bir dilemesidir sevdiğim
“başıboşluk” ancak kafirlerin sandığı bir şeydir biliyorsun.

Bir Gazze kuşatmasından bana gülümsediğinden beri
Sabrını, kederini ve ahdini aldım dağların
Artık dışarıdaki geceden daha büyük bir gece var içimde
Tutup perçemimden bir araf’a fırlattı yalnızlık beni.
Hiç gelmediğin yerler nasıl sen kokuyor böyle?

Seni uzak beni yalnız islamı garip bırakan yoksulluğumuz,
zalimden daha zalimdir sevdiğim.
Her sabah yeni bir günün başlamasına,
sen yokken de akmasına zamanın ve çocukların vuruluşuna alışamadım.
Seni kuşatmalardan soykırımlardan kurtarıp kanlı hudutlardan yanıma getiremedim.


Şimdi dünya bir çadıra düşen bin tonluk bombadır
Şimdi dünya bunca teknolojiye ve tefelon direklerine rağmen sana ulaşamamaktır
Ve korku, her an ölüm listelerinde adını aramaktır.

Sen konuşmasan dünya susuyor
Ki Sesin Allah’ın nehirleri gibi sevdiğim
Ruhumun vadilerine akmazsa tarumar olur merhamet çiçekleri
Benden geriye kısastan bir tufan
Öfkeden bir sel kalır
Şimdi yaşamak için çırpınıp durduğum ne varsa bir Filistin türküsü.

Yanarken şu yerle gök seni sevmem boşuna değil!
Alın yazılarımıza bir hicran yazılmışsa eğer bunu hâyra yormalıyız sevdiğim.

H.H