0
Yorum
7
Beğeni
4,5
Puan
158
Okunma
Yamalı pantolonlu, beyaz mintanlı,
Küçük bir çocuk bekler köprü başında,
Ardında rüzgar seyre dalmış etrafı,
Lastikten papuçlar var ayaklarında.
Gözüne söğüt ağaçları çarparken,
Yaprak hışırtılarıyla titrer içi,
Gelecek için pembe düşler kurarken,
Şırıldar derenin suyu türkü gibi…
Toprak damlı evleri inceler bir an,
Göklere uzanan minareye bakar,
Başak kokusu gelirken tarlalardan,
Kırkikindi yağmurları etrafı yıkar.
Çocuk, köyden ayrılıp, şehirde okur,
Zaman içinde herkes köyü terkeder,
Bulunamaz büyük şehirlerde huzur,
Bunu sadece küçük çocuk farkeder…
Çünkü küçük çocuk çoktan büyümüştür!
Yusuf Akkaya
5.0
50% (1)
4.0
50% (1)
