0
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
58
Okunma
Bu sabah da açtım gözlerimi hayata,
Derin derin nefesler aldım, yaşıyordum.
Yaklaştım perdelerin kapattığı cama,
Etraf aydınlanmıştı ve ben görüyordum.
Yapraklar seher yeliyle sallanıyordu,
Kuşların zikredişlerini duyuyordum.
Yakınlarımda belki bir mavilik yoktu
Ama kırlarda çiçekleri kokluyordum.
Şükürler olsun bugün de kahvaltı ettim,
Öğlen yemek yedim, ikindide çay içtim,
Gece oldu, uykunun arifesindeyim,
Gün gelecek yarını göremeyeceğim.
Yarını görememek değil benim korkum,
Hayal dahi edemediğim cennetler var.
Ümitle korku arasındayım, zira Hak,
Bu günahkarı, nasıl cennetine koyar!
yusuf akkaya
