0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
62
Okunma
Bir geceyin sisinde, sarhoş bir anın ucunda,
Adını bilmediği bir adama uzanmış dudağın...
Ve ben, seni yıldız sanırken
Meğer kayıp bir gezegende durmuşum yıllarca.
Ben sana güveni giydirmiştim,
Bir ömür boyu çıkarmaz sanarak.
Sen soyunmuşsun,
Hem inançtan, hem benden, hem kendinden...
Bir yabancının teninde ne aradın,
Benim gözlerimde bulamadığın neydi?
Oysa ben, sen üşüme diye
Kendimi yakmaya hazırdım her gece.
Gülüşünü hâlâ ezberimde taşıyorum,
Ama şimdi bir sızı her kıvrımında.
Dudakların artık benim değil,
Ve ben, suskunluğumda parçalanıyorum.
Kahrın büyüdü içimde, adı sen oldun,
Sarhoş bir gecede kaybettiğim inanç...
Affetmekten vazgeçtim, ama unutmak
İçimde sana kurduğum mezarda bile zor.
