Her sabah umutla baktım kapına,
Bir kez olsun
sevgi dolu bir ana.
Ama sen sustun, döndün hep ardına,
Cebime
sevgi koy, para değil
baba.
Ne ellerin sıcacık bir dokunuştu,
Ne gözlerin içten bir bakış tuttu.
Kalbimde eksik hep senin duruşun,
Cebime
sevgi koy, para değil
baba.
Koşardım küçücük ellerimle sana,
Düşlerimde sarılırdım her sabaha.
Ama gerçeğim hep kış dolu, hep kara,
Cebime
sevgi koy, para değil
baba.
Bilir misin, bir evladın tek dileği,
Babasından duyduğu o ziyade
sevgi.
Ama senden yalnız kaldım hep ki,
Cebime
sevgi koy, para değil
baba.
Şimdi büyüdüm, bir dağ gibi görünsem,
İçimde bir
çocuk hâlâ sana
özlem.
Yüreğimde taşıyorum her bir kelam,
Cebime
sevgi koy, para değil
baba.
Belki bir gün gelirsen kapıma
baba,
Kapatırız bu yarayı sarılsan bana.
Ama bil ki çok ağır bu kalpte yara,
Cebime
sevgi koy, para değil
baba.