Arı oğul gibi, konup göndere!
Türk belletti kendisini bir çaşıt!
Silkeliyor hep döndere, döndere!
Çekmez günahını hem hiçbir taşıt…

Halk zannetti, İstanbul’un fatihi!
Türk yok dedi, tarihte, bizzatihi!
Ne karaymış milletimin talihi!
Gençlik oldu çaşıt ile tam yaşıt…

Ne haldeyiz sorma sakın durum kel!
Millet şaşkın, bakar öyle hep bel, bel!
Memleketi gasp etti bir yaban el!
Halk çaşıta, çaşıt halka tam karşıt…

Türklüğünü hissetmeyen faniler!
Her biri bomboş sözlere kaniler!
Bazıları, yükselmeye maniler!
Gerçek farklı, rivayet yüz bin çeşit…

Milletin bir çimentosu olmalı!
Beton çatlayınca, onu bulmalı!
Kurulan bir eser, baki kalmalı!
Türk’ün aklı, Türk olanla tam eşit…

Türkleri tarihten sileceklermiş!
Atamın hakkından geleceklermiş!
Vatanımı, Sevr’e böleceklermiş;
Hepsini de yaptık hem cürmü meşhut…

Karaman- 2025/06
Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Yeşillik gibidir, bir çeşit ottur
Tadı yaban durur, acısı boldur
Varlığı zarardır, millete yoldur
Durur içimizde, bir nevi çaşıt............................... Deniz Tayanç

TDK:

Çaşıt: ara bozmak için söz taşıyan, müfteri…
Cürmü meşhut: suçüstü yakalama…