Kaldırsam atsam kendimi dipsiz bir kuyuya
Sevilen kadın geçer o zaman deliksiz bir uykuya

O zaman sarsa ne olur sokaları siren sesleri
Yazsam ne olur börtü böcek kırılmış çiçekleri
O kadın çoktan saklanmış bir kuytuya
Ne gerek var şimdi samimiyetsiz bir uğultuya

Demiştim sana ölüler çoktan unutuldu
Göğüs kafesimde mezarlıktan bir çiçek kurutuldu
Belkide fani bir söz dilimdeyken senden kurtuldu
Yaşa o zaman o günleri sakın düşme korkuya

Vakit yaşama vaktiydi anlamadın sen gözlerimden
Sana hep koştum söyledim ne anladın sözlerimden
Yüzümde ne gördün o eskimeyen izlerinden
Hatalı olan benim çekme sakın kendini sorguya

Ne yapsam nafile yaşarsam hınç alır hayat benden
Sana benzeyen biri sevse beni ne gelir artık elden
Dönsen geri sevsen o ilk konuştuğun dilden
Yine düşerim tutulurum belki bir doluya