Ben yoruldum anne.
Hiçbir şey istediğim gibi gitmiyor ömrümde.
Hayatım da ki yokuşların,inişi olmadı yüreğimde
Sana bunları anlatmaya, kıyamadım anne.
///
Ben seni çok özledim anne.
Çok şey söylemek geliyor içimden, resmine bakıp ağlıyorum sadece.
Sensiz güneş doğmuyor pencereme, kaldım karanlığın içinde.
Toprak aldığını geri vermiyor, diyemedim anne.
///
Çehren ay gibi, aydınlatır mı gecemi.
Gittiğin günden beri, koynumda sakladım saçının telini.
Doymadım sevgine, gün görmedik ömrümüzde.
Gel garip kaldım, sensizim anne.
///
Anne ben iyi değilim;
Kendi karanlığım da, hapsolmuş bir yerdeyim.
Gece çökünce sensizliğine, çaresizliğim gün gibi aşikar yine.
Yetiş imdadıma, ben sensiz iyi değilim, sensizim annem.
///
Sensiz ne haldeyim, gel gör anne şu halimi.
Yıkıp viran ettin, aldın yüzümde ki gülüşlerimi.
Bir mutluluğu çok gördü bu hayat bize;
Gitme diyemedim, boynumu büküp ağladım anne.
///
Bugün seninle ayrılığımızın ilk yıl dönümü, bir daha göremem artık o gül yüzünü.
Hiç aklımdan gitmiyor, çok özledim gülüşünü.
Bırakıp nereye gittin can özünü;
Mahşer gününe sakla o güzel gülüşünü güzel annem.

Yunus DURDAK 30.05.2025