Üryan gelip, yine üryan gittiğin yer değil mi.
Senden gelenin, sana dönüşü hep matemli.
Gör ki bir zaman, saracak kabir bedeni.
İncitme, incitir toprak seni.
///
Sen olmasan olur mu dalında gül, öter mi bülbül.
Bağrında nice can, nice canan var, bilmez misin gönül.
Ey sevgili; Yine alma ne olur bizden bizi.
İncitme, incitir toprak seni.
///
Bu dünyadan nice zalim, nice alim gelip geçti.
Kimi Mısır’a sultan, kimi bu dünya onun bildi.
Hepsinin sonu bir mezar taşı değil miydi.
İncitme, incitir toprak seni.
///
Nicesinin hali perişan, düçar olmuş gönüller.
Sitemler olmuş ziyankar, kalpler olmuş günahkar.
Ey gönül; bilmez misin sensizliğin sızlatır yüreğimi.
İncitme, incitir toprak seni.
///
Suskunluğum nicedir aşikar;
Söyle, söyle gönül, sitemim neye yarar.
Beklediğim bu son durak, sensizliğin son demi.
İncitme, incitir toprak seni.
///
Gel etme gönül, sensizliğinle sınama bizi.
Ey yokları var eden, derde, ye’se düşürme beni.
Açtım ellerimi,yalvardım, yakardım ismini;
İncitme, incitir toprak seni.
İncitme, incitir toprak seni.

Yunus Durdak 26.05.2025