Çarpmaktan daha kötüdür kayaya
Sen hiç vurdun mu kıyıya
Deydi mi burnunun ucuna yokluğun
Bilir misin nasıldır tadı
Ebedi sarhoşluğun
Tan ağarırken kederle
Vuruldu mu senin kuğun

Yırtılırken yüreğinin ağı
Çıplak ayaklarınla geçerken
Bir ateş denizinden
Hiç özledin mi çığı

Nasıl yanardı parmak uçlarım
Tutarken başımda dağı
Bir topaç gibi dönerken dünya
Kırıldı mı gönül bardağı
Bir nefes kadar yakınken ölüm
Kimse yapmaz kıyağı

İçin titrer
Bütün başaklar eğilir seninle
Yıkarlar yüreği kinle
Kalkarlar kıyama birer birer
Ekilirsin yeni bir ekinle
Diyemezsin artık yeter
Her şey dünden beter

Yolun geçer ince bir sıratla
Yürü derler bir atla
Hayat artık korunaksız
Geç derler elsiz-ayaksız
Güneşin çoktan sönmüş
Göğün aysız

Ey başını şimdi yere
Ara toprakta cemre
Kaldım arsız bir aralıkta
Vefasızlıkta

İnsafın yok mu bre
Gir benimle kabire

Yapma bu son şakayı
Ölüm-hayat iki kıyı
Sen kopar şu askıyı



Hayrettin YAZICI