Çay demine düşüp, düşünce
Karışırken nafileler yorgunu
Yükü ağır zamanlara,

Süzülürken huzmeleri gönle,
Şafağın kızıl diyarlarından,
Kırılgan bir öfkenin.
Ve göz sakınmalarımın büyüttüğü
Kardelenler üşürken içimde,

Tufanında afyoncu yellerin, ruhlar;
Savaşsız esaretlerinde,
Prangalanırken maddenin mahpusluğunda,

"Kavrulur insanlığım…
Bir yağmur damlasında, biter yeniden…"

Kapanırken perdeler, şarkıların üstüne,
Goncaları terk ederken kokular,
Kurşunlaşırken sözler,
Bir bir düşerken, sırları aynaların,

Ağlarken, gülerken,
Yaşarken, ölürken,
Dünya dönerken…

"Duyulur çatlakları sabrın…
Mekânın bir yerinde, tüter yeniden."

İşlenirken örgüsü çilenin,
Nefes nefes, ilmek ilmek.
Devrilirken tebessümlerde Menatlar,
Açılırken tüm yolları menzilin,
Kapatır kapıyı ansızın gölgeler…

" Ve tekrar başa döner;
Bir “ben” pazarında yanar,
Bir gül yarasında kanar yürek…"


Mehmet Abdırgan
28.10.2008