Her şey yolunda gibi, çaresizce gülersin.
Sükûtunun ardında , tüm acıyı bilersin.
Gözlerin bulutludur, hayırları dilersin.
Gece kabus olur da, bir türlü yatamazsın.
İçine atarsın da , içinden atamazsın.

Kırılır kalbin daim, kimse bilmez susarsın.
Ağıtlar yakar durur, isyanını kusarsın.
Söylemek istersin de, hep kendine pusarsın.
Derdinin zerresini, kimseye satamazsın.
İçine atarsın da içinden atamazsın.

Dost bildiklerin kaçar, bakmaz gözün yaşına.
Gönlün sessiz dağ gibi, karlar yağar başına.
Zehir katar ögüne ağu katar aşına.
Kendini de neşeli ,kervana katamazsın.
İçine atarsın da , içinden atamazsın.

Çok yaralar açılır, geçen zamana inat.
Ne ilaç fayda eder, ne de edersin rahat.
Çekilmez olur elbet, üç günlük fani hayat.
Hep kendine kahrındır, kimseye çatamazsın.
İçine atarsın da içinden atamazsın.

Kırık aynalarda da, hep kendine bakarsın.
Eskiden kalan hayâl, anılarda yakarsın.
Her yangının içinde, bir çığlık bırakırsın.
Geçen zaman gitmiştir, el atsan tutamazsın.
İçine atarsın da, içinden atamazsın.

Heves ve umutların, sönüp düşerken yere.
Tutmak istersin fakat, giden gitti bir kere
Saklarsın acını da, her taraf yara, bere.
Boğazın düğümlüdür, yutkunur , yutamazsın.
İçine atarsın da, içinden atamazsın.