5
Yorum
42
Beğeni
5,0
Puan
339
Okunma

Eşim yoğun bakimdayken yazmıştım.
Sözcüklerimin arası yorgun
senin adını anınca titriyor hecelerim.
Kalbim, seninle konuşmayı unutmuş
ama her sessizlikte seni dinliyor içten içe.
Yokluğun…
bir cam kırığı gibi
nefesime batıyor her gece.
Karanlık bile alıştı artık
sana iç çekişlerimi fısıldamaya.
Gözlerinde kalakalmış bir hatıram ben
göğsünde unutulmuş bir şiir gibi.
Ve her mısrada eksik bir harf sen
tamamlanmadan içime çöken.
Gel desen gelmem
ama "sus" desen ağlarım.
Bu nasıl bir sevdaysa
en çok yokluğunda varım..!
Ferdaca
5.0
100% (17)