yağmur yeni kalkmış yaprakların üzerinden
serin bir nefes gibi süzülüyor sis vadiden
ben uzağındayım şimdi o patikaların
çayın demi gibi içimde demleniyor özlem


çocukluğum kaldı orda
çam kokan sabahlarda
annemin sesi, bir kuş gibi
tül perdeye çarpan rüzgârda



kıvrıla kıvrıla inen yollarda
ayak izlerim silinmiş mi dersin?
her yağmur bir hatıra taşır mı toprağa?
yoksa ben mi yükledim bu anlamı her damlaya?


bulutlar özledi mi beni
çay tarlasının üstünden geçerken
dağlar arkamdan baktı mı
bir daha dönmeyecek sanıp?



şimdi şehir başka bir dil konuşuyor
düz sokaklar, sessiz balkonlar
o deli Karadeniz yok mesela
gözlerin içine bakar gibi dalga dalga



oysa orda, bir taşın bile hafızası vardır
bir ağacın gövdesi tanır seni
yağmur bile yabancı saymaz seni
bir kere sevdi mi seni Rize’nin göğü


döneceğim elbette
bir sabah çiğ kokusu eşliğinde
bir bardak çayla, bir selamla
çocukluğuma, toprağıma, rüyama
memleketime
Rize’ me

Fi tarihi
Sapanca