unutma ki
dün gece uyurken biri seni sevdi.
sessizce.
duymadın.
bir taş kadar yorgundun çünkü,
bir mendil kadar yalnız.

unutma ki
birileri sustu,
sen konuşabilesin diye.
birileri aç kaldı,
sen doya doya susabilesin diye.
birileri gitti,
sen kalabilesin diye bir yerlerde.

bir su içtin mi bugün?
acı mıdır hâlâ boğazın?
bir duvar yaslandı mı sana,
yoksa sen mi çöküverdin yine bir duvar dibine?

sevgi büyür mü hâlâ sende?
yoksa
kabarıp da içini mi acıtıyor artık?

unutma ki
güneş yalnızca ısıtmaz.
bazen yakar,
bazen kör eder.
ve gölge,
hep bir şeylerin eksikliğidir.

bir saat kur kendine.
yalansız.
vakit tamam olunca çalsın
ve sen kalk
hiçbir yere gitmeden
kendine gel.

sırtında ne varsa indir artık.
sevda mı, umut mu, hayal mi,
bırak hepsi düşsün yere.
topraktan gelen
toprağa düşsün.
kalan neyse,
odur sende kalan.

unutma ki
kendini unutan,
herkesi hatırlar da
yine de kimseye varamaz.