Bir kez olsun gördüm ya, gözlerim açık gitmez
Sonunda anladım ki, bu sevda burda bitmez
Dünyayı da verseler, bu derde çare yetmez
Hoş geldin sefa geldin, ey gönlümün sultanı.

O renkli gözlerine baka baka vuruldum
Bana ne yaptım bilmem, otağına kuruldum
Yerlerde sürünürken, bulanıkken duruldum
Hoş geldin sefa geldin, ey gönlümün sultanı.

Aradan yıllar geçti, selamını kesmiştin
Sandım ki darılıp da, ebediyen küsmüştün
Fırtınayla karışık içerimde esmiştin
Hoş geldin sefa geldin, ey gönlümün sultanı.

Renklerin cümbüşünde, aşkın ile boyandım
Gaflet uykusundaydım, birden bire uyandım
Ben bu kadar hasrete bilmem nasıl dayandım?
Hoş geldin sefa geldin, ey gönlümün sultanı.

Israrla davet ettim, sabret gelirim dedin
Aceleye getirme seni bulurum dedin
Sen sözünde durdun ya, ben de ölürüm dedim
Hoş geldin sefa geldin, ey gönlümün sultanı.

Asaletin duruşun, güzelliğin yakıyor
Sesindeki çağlayan gürül gürül akıyor
Mestane bakışından yıldırımlar çakıyor
Hoş geldin sefa geldin, ey gönlümün sultanı.

Hiç ummadığın kadar, seni ne çok özledim
Hal ve hareketini çaktırmadan izledim
Hal geldi ha gelecek yollarını gözledim
Hoş geldin sefa geldin, ey gönlümün sultanı.

Neyzemî’ye sorarsan, bu gün bayramım oldu
Kadife şiirlerin aklımda yâdı kaldı
Eziyetli olsa da, sonunda olan oldu
Hoş geldin sefa geldin, ey gönlümün sultanı.

Necati OCAKCI (Aşık NEYZEMÎ)