Bilmez misin sevgili, aşk bir ömrü tüketir,
Hüzünlü bir sevdanın, yollarına mahkumum.
Sitem dolu yüreğim, hatıranı çökertir
Artık beni sarmayan, kollarına mahkumum.

Yaklaşınca solardım, gülüşünden utanıp,
O sevda çayırında, gözyaşıyla ıslanıp,
Birlikte düş kurarken, hayallerden usanıp,
Kırık dökük rüyanın, hallerine mahkumum.

Sensiz olan hayatım, karanlıkta boğulur
Baharlar kışa dönüp, kuşlar bile kaybolur
Vuslatsız akşamların, sefası hüzün olur,
Şimdi sararıp solan, güllerine mahkumum.

Kalbimi senin için, harlayıp yanardım ben!
Günün her akşamında, adını anardım ben!
Her an sevdiğim için, her zaman kanardım ben!
Konuşmayıp sustuğun, dillerine mahkumum.

Gözlerin ki bir zaman, içime nur dökerdi,
Şimdi sönen bakışlar, her geceme çökerdi,
Bir papatya koparsam, kalbi kökten sökerdi,
Ayrılık fallarının, ellerine mahkumum.

Bir sevdanın rüyası, bitince unutulmaz,
Kimi aşklar vardır ki, küllenir soğutulmaz,
Seninle parkta geçen, geceler uyutulmaz
Şimdi sensiz kaldığım, yıllarına mahkumum.

Görmez oldun rengarenk, o yemyeşil dünyamı,
Toplamaz oldum artık, bembeyaz papatyamı,
Şu savrulan saçların, gül kokulu hülya mı?
Sana haz veren sazın, tellerine mahkumum.

...andelip...