Derdimi dedim de; anlatamadım,
Bu tezgâh eskidi, mal üretmiyor.
Pazara çıkardım, hiç satamadım,
Kime ne verdimse para etmiyor.

Çuvallar yamalı, kimisi delik,
Topatan tüccarın bu imiş hâli.
Toptancı mal vermez oldu üstelik,
Çekelim elayak Veysel misali.

Her yolun bir başı, bir sonu vardır,
Yollarda çilemiz, zaferimiz var.
Uzayan yolların sonları dardır,
Bazen sor kendine, nereye kadar?

Toprakta yürüdük, taşta yürüdük,
Kuruda yürüdük, yaşta yürüdük.
Zaman oldu, saat beşte yürüdük,
Hiç sona kalmadık, başta yürüdük.

Gözlerde fer, dizde derman kalmadı,
Rahmân’a mâlûmdur her ahvâlimz.
Tükenmez tükendi; kalem dolmadı,
Bundan böyle işte budur hâlimiz.

Yazı, hesap, şiir, beste ve kitap,
Üç çocuk, beş torun, içi boş cüzdan.
Hülasa; belki de "son" lu bir hitap,
Var olsun bu devlet, yaşasın vatan...

13.01.2016 (Arşiv)
Fatih-İST.

Enver Özçağlayan