DÜNYA KİRLENDİ BE ADAMIM

Kılcal damarlarımdan soluma inen,
İnce bir sızı var bu gece.
Boş kaldırımlar titreşir yalnızlığa,
Sensizlik dolmuş taşmış dudağımda.

Dünya kirlendi be adamım,
Eski sevdalar tarihten kalan.
Üç kuruşluk mutluluklar içinde,
Kahpe aşklar satar olmuş ihanetten.

Sokak lambaları ölgün parıltıda,
Rüzgar bile fısıldar bir başka.
Hiçbir söz dökmez yüreğime teselli.
Karanlık sarar benliğimi sessizliği.

Sonsuz geceye yazılmış uykularım,
Gökyüzü küskün yıldızlar da ağlar.
İnançsız bir gölge gezinir etrafta,
Son umut kırığını toplar avuçlarımda.

Kılcal damarlarımda filizlenir keder,
Soluma iner, bu gece batar derin bir neşter.
Boş kaldırımlar oldu dostum yankıları sert,
Sensizliğimle boğuşur gölgeler hengâmeler.

Kirlendi dünya, kayıp eski sevdalar,
Artık yok olsun, satılık kahpe aşklar.
Üç kuruş mutluluklar, umutlarım kül,
Gözyaşı gelir, şehre çekilmez bir hüzün.

Sızlar ayak izlerim, kalbim kırık vitrin,
Şehir susmuş be adamım, her sokak bir yetim.
Çürük hikayelerin, satırları simsiyah,
Sevmek haram olmuş ah, söyle söyle kim gü*nah..! ?

Göz gözü görmüyor burda, Nefeslerim dar,
Geceler gri, gökyüzü saf, değil sigaralar ard arda.
İhanetle yıkanır dostluk, sahne dızlamaz,
Kirlendi bu dünya, yollar hep dumana boğmaz.

Çırpındı yara kabukları, içimde isyan,
Gönül darma duman, bin parçaya bölünür yan.
Artık aynalar yalan, göstermez saflığın safhalarını,
Kirlendi ya dünya, sektirir seni zamanın sancısını.!

Emel Abokan
16/05/2025
23:12