Ahmet Haşim'in merdiveni gibi
ağır ağır çıkılan ve eteklerinde
bir yığın yapraktan ağır
ve bu ağırlıktan ağlayan asil yürekler.
tebrikler ve saygılar sunuyorum...

Hayatın gerçekleriyle iç dünyamızda yüzleşmeye adım atıldığında içimizdeki bize olumsuz düş sağlayan düşüncelerin gerçekte ne kadarda yersiz olduğunu anlarız.
Belki de tebessüm ederiz düşündükçe. hatta ne kadar boş bir boşluk düşünceymiş deriz.
İnsanın kendine adım atması en büyük keşiftir. O manevi dehlizlerde kendi gerçekleriyle yüzleşmesi ve haspihal etmesidir. işte asıl gerçekte var olması gerekende budur.
karşımızda gördüğümüz her şey terstir, göz öyle algılar ama retinaya düştüğünde döner ve biz onu düz bir satıhta görürüz.. içimizde oluşan bu tür boşluklarda öyledir biz bilinçli bir şekilde o boşlukları doldurmaya çalışmazsak zıt olmaya devam eder ve üstesizlik devam edip süre gider.
Oysa bu durum o kadar da karmaşık değildir, Yaşam döngüsü içinde insan fıtratındaki güzel olgu ve duyguların heba edilişine dur deyip insanın kendini keşfetmesi yeterlidir.
e tabiki değerli Şaire. uda biraz manevi dehlizlerde yol almaya gereksinim kılar. Gerçeğin keşfine fıtratın özüne yürüyen kendinide gerçek mana alemi içinde keşfe çıkmıştır.
sonra o duvar örülen surda bir gedik açılır..
ve sonra Üstad Necip Fazıl... misali gerçeği haykırırız
" “Surda bir gedik açtık; mukaddes mi mukaddes! Ey kahpe rüzgar; artık ne yandan esersen es!”

Her şeyin bir zıddı vardır, olumlu veya olumsuz. bize olumsuz düşündüren tüm herşeyin sahte olduğunu farkına vardığımızda yersiz durumların iç dünyamızdan çekilip gittiğini hatta kaçıştığını bütün benliğimizle hissederiz..
Yeterki kendimize doğru adımladığımız adımlar devam etsin. (hasbihal)

Kendine yürüyen gerçekleriniz sizi en güzel yarınlara taşısın dileklerimle..

Kah göğe kah kuyuya kurulmuş merdiven,kırgınlığında bile şefkat var,ve eninde sonunda kendine sarılıyor insan, tebrikliyorum çokça...