Merhametin sessiz defterinde yazılanlara...

Tanıtım:
Kirânî, görünmeyen yükleri taşıyan, başkalarının acılarını kendi kalbine yazan merhamet sahiplerinin adıdır. Bu şiirler, onların sessizliğine, sabrına ve inceliğine birer şahittir. Her biri bir duadır, bir iç çekiştir, bir tebessümle yutulan gözyaşıdır.


---

I

Merhameti çok olanın kirânî
Yük taşır, adı bilinmez kalır.
Gecenin en sessiz vaktinde ağlar
Sabah olur, kimseye bir şey anlatmaz.

Tefekkür:
Merhametli insan, başkasının derdini kendi kalbine kazır. Adı yoktur ama yükü büyüktür. Anlatmaz, ama her şey onda yazılıdır.


---

II

Gül verene diken düşmez sanırlar
Oysa en çok kanar içi nar olanlar.
Sessizce çöker yorgun omuzlara
Kirânî yazmaz, yaşar olanları.

Tefekkür:
Merhamet, suskun bir tanıklıktır. Ne kadar acı çekilse de o kalem, başkası için yazmaya devam eder.


---

III

Her tebessümde bir suskunluk gizli
Dudak kıpırdar, içte yıkım derinli.
Yardım edeni kimse tanımazken
Kirânî olur; yüreğiyle siler kirli.

Tefekkür:
Gerçek merhamet gösterişten uzaktır. O kişi, gözyaşını bile kimse görmesin diye içe akıtır.


---

IV

Bir mendil gibi hep ceplerde unutulmuş
Gönlüyle sarar, varlığıyla yok olmuş.
Kimsesiz duanın içinde bekler
Kirânî olur, sessizlikte solmuş.

Tefekkür:
Kirânî, bir mendil kadar basit ama bir merhamet kadar derindir. Hiçbir şey istemez, ama her şeyi verir.


---

V

Bir gül verip on diken alan
Sessizce sabrı göğsüne saran
Her “iyiyim” sözüyle azalan
Yine de kimseyi kırmayan insan.

Tefekkür:
Bazı insanlar, kalbini başkalarının yürüyebileceği bir yol yapar. Eksilir ama sevmekten vazgeçmezler.


---

VI

Geceye sarınıp gündüzü örter
Bir damla umutla dağları çözer.
İçine konuşur, dışına döker
Kimsesiz kalplere kendini eker.

Tefekkür:
Merhamet eden kişi, kendi gecesini aydınlatamaz belki; ama başkasının sabahına ışık olur.


---

VII

Diken üstünde yürür yorgun ayak
Yaralı gönlüyle gizler her bakak.
Dünya ne kadar soğuk olursa olsun,
O, yine de sevgiyle sarar her nakak.

Tefekkür:
Merhamet karşılık beklemez. Soğuklara rağmen içinden sıcak kalmayı seçen yürektir kirânî.


---

VIII

Gözyaşıyla suladı kırık toprak
Yüreğiyle besler umut filizini.
Hep verir, kendinden hep eksilmek,
Kirânî olur, yazılır gizliden.

Tefekkür:
Kirânî, görünmez defterlerde kayda geçen bir kalptir. Hep verir, ama kimse vereni bilmez.


---

IX

Son sözüdür suskunluğun dili
Yaralı kalpte saklı o gizli hali.
Merhametin son nefesiyle biter
Kirânî olur, sonsuzlukla birleşir.

Tefekkür:
Kirânî olmak, insanlıkla Allah arasında bir köprü olmaktır. Sessizlikle başlar, sonsuzlukta tamamlanır.


Ferdaca