sessizliğin tahta bir sandala dönüştüğü
akşamlarda yürüdüm ben aşk denizine
kıyıya vuran her dalga
bir çocukluk hatırasını patlattı yüzüme

gözlerimde
mor bir rüyanın yorgun soluğu
sözlerimden sarkan erguvanlar
birini sevmenin kırık aynasıydı belki

rüzgâr, eski bir mektubu açar gibi
dokundu saçlarıma
ve ben
unutulmuş bir ismin harflerinde
yeniden doğdum

gölgeden kuşlar indi omzuma
uçmasınlar diye sustum
bir tek sen duydun
içimin denize düşen çığlığını

ellerim, artık hiçbir saate güvenmez
zaman, suskun bir kurşun gibi
kalbimin ortasında bekler

ama sen,
rüzgârın yönünü unutan bir yaprak gibi
savruldun benden
bilmeden
en sessiz çığlık, en çok yakarmış

şimdi her sokak lambasında
gölgeni arayan bir suretim ben
ve her adımda
adını kazıyan geceye
yalnızlığın cilası sürülür

bir gün ansızın çalacak kapını
o içini kemiren pişmanlık
çünkü terk edişlerin bile
bir bedeni vardır
ve seninkini ben giydim
geceye çıkarken

duvarlara dokunmayı unutma o vakit
ellerin titreyebilir
çünkü ben hâlâ oradayım
terkedilmiş bir tebessümde
sana dönüp bakan bir anı gibi

sonunda sustum
çünkü kelimeler de yorulurmuştu
seni sevmekten
ve her sessizlik
daha çok büyür çığlık olur bazen

içimde eski bir gülüşten kalma
çatlamış bir bardak gibi
renkler kırık
ışık eksik

dizlerime çöktü zaman
ve ben
kendime eğildim ilk kez
bir yabancıyı seyreder gibi
ayna kırık, ben parçayım
hangisi gerçek, bilemedim

ve artık biliyorum
her kaybediş
bir yuvadır kendine dönenlere
ben de döndüm
kimsesizliğimin kapısına
anahtar bendeymiş
fark etmeden cebimde taşıdığım

ama sonra
bir sabahın alnında
adını bilmediğim bir gül açtı içimde

gözleri
hiç anlatmadığın bir hikâyeyi
sessizce okudu üzerimden
ve ben ilk kez
bir isme yüklemeden kalbimi
gülümsedim

senin bıraktığın yerden başlamadı bu
başka bir yerde,
başka bir tende
başka bir ihtimalde
topladım kendimi

ve anladım
sevmek, sadece sahip olmak değil
bazen kaybettikten sonra da
çiçek açar insan
kendi içine doğru

şimdi ben,
gölgeden kuşları saldım göğe
adını unutmadan
ama artık
başkasının teninde çoğalan
yeni bir şiirim