Memleketim Ereğli, mahallemse Gülbahçe...
Bu şehirde doğdum ben, bu şehirde büyüdüm!
Çatılarda güvercin, çalılıklarda serçe;
Gül bahçesinde bülbül sesleriyle uyudum…

Yazın koca akarda, çimmesi öyle hoştu!
Kış gelince damlardan hep kar kürüdük durduk.
Güzün gönül hazanın yapraklarıyla koştu!
Baharda, sapan elde az mı üveyik vurduk…

Adana postasında elma sattık parlatıp!
Gülbahçe köprüsünde ne çok cingil kaptırdık?
Tozutan yollarında hep misket yuvarlatıp,
Ceviz taşlamak için toyakalar yaptırdık...

Hele o Sümerbank’ın kestane yaprakları!
Cami avlularında açık mendiller gibi...
Baharda tebahhurdan tüten o toprakları,
Korlaşan gelincikler, yanan kandiller gibi...

Mevsimler gelir geçer kiraz deyip dururduk!
Pamuklansın kavaklar, gelir derdik mevsimi...
Tüm zamanlarımızı kirazda durdururduk!
Ereğli’m bir dinlesen, ah şu gönül sesimi…

Dolardı tüm bahçeler öbek, öbek elmayla!
Tüterdi asumana buhurdanda amberler...
Ak kirazlar bitmezdi toplamayla, yolmayla;
Onların sayesinde oldu Hacı Kamberler…

Ava gider çil keklik hülyasına dalardık!
Düşünmeye hükümlü yorgun başımız için!
Karda iz bırakmadan sığırcık yakalardık;
Kışın vazgeçilmezi, arabaşımız için…

Şimdi onu yazmasam, kızar hemşerilerim!
Hani ya uzun kabak, yemeklerin hasıydı…
Eksik koyma, üstünü çizer hemşerilerim!
Hep onunla silinen damakların pasıydı...

“Ulu Cami” ezanı, fabrikanın borusu...
Ah, o teravihlerin tadı damaktan gitmez!
Merhum Ferhat Hoca’nın tabutlara sorusu!
Yaşanılan o demler anlatılmakla bitmez...

Elde otuz üçlükle, hep ya sabır çekerek!
Dolaşırdım durmadan İstasyon Caddesinde!
Beş dakikalık yolu, on defa gecikerek;
Yetişiyordum eve hem de son raddesinde...

Ereğli’yi yazmaya, kâğıt yetmez, cilt yetmez!
Herkes bildiği yerden birkaç dörtlük eklesin...
Olanı birlemeye mevcut mücellit yetmez!
Merak eden kitabın çıkmasını beklesin...

Halil Şakir Taşçıoğlu

Anadolu Ereğli’si- 1985/05
Antalya: 2012 Son düzenlemeler...

"OCAKLARA KÖZ DÜŞTÜ" KİTABI- FLORA YAYIM. 2022

TDK-SÖZLÜK:

Cingil: küçük bakraç…
Çimmek: yıkanmak ya da yüzmek…
Tozutmak: toz kaldırmak, çevreye toz yaymak.
Toyaka: sopa, kısa kalın değnek…
Hacı Kamber: zenginlere takılan lakap (yöresel)