Sanma ki unuttum ayrıldık diye
Hep sormak istedim sadece niye?
Akıldan yoksunum döndüm deliye
yorgun bir mecnunum çöllerimdesin
Yalnız değilim ki hep benimlesin


Ne bir kurda kuşa ne bir kediye
Sevgiyle bakmadım sen yoksun diye
Ayrılığı saydım senden hediye
Hala yüreğim de bir yerlerdesin
Yalnız değilim ki hep benimlesin


Gönlümde taşırım aşk acısını
Alıştım çekmeye her sancısını
Bilmem ki hasretin kaçıncısını
Çekip kulağımdan koparır sesin
Yalnız değilim ki hep benimlesin


Tükensem kırılıp döküle döküle
Yansamda aşkınla dönsemde küle
Kutsaldır yolunda çekilen çile
Senden ümit kesmem böyle bilesin
Yalnız değilim ki hep benimlesin


Baharım da bazen,bazen güzümde
Çiçek çiçek açan yeşil üzümde
Aynada gördüğüm solgun yüzümde
Güldürmeye beni tek vesilesin
Yalnız değilim ki hep benimlesin


Bazen yalnızlığa çalan serenat
Bazen gökyüzünde bembeyaz bir at
Seninle hoş ölüm, seninle hayat
Bir başkası hangi yüzle dilesin
Yalnız değilim ki hep benimlesin


Hasretin adeta yüz yıllar sürse
Uzasa neptünden Marstan venüs’e
Aşkın alsa beni ipe götürse
Kapılma unuttum diye bir hisse
Senin o yüreğin hiç incinmesin
Yalnız değilim ki hep benimlesin