1
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
202
Okunma
saat gecenin ikisi
ayaklarım ellerim buz gibi
üşüyorum ısınmaya mecalim yok
ağlıyorum göz yaşımı silmeye gücüm yok...
bir iki kırıntı cümle dilimde;
neden ? belki ? ama...
ya hepsi boşunaysa ?
ve sabah alarmına ayılmayacaksa bu gözler ?
hadi uyutalım şimdi bu nefes alan bedeni
hadi uyusun büyüsün sabaha dertleri
ellerim ayaklarım değil inanın mesele
yüreğim üşüyor benim bu gece
ve en acısı
yanımda uyuyor ısıtacak yürekte !
iki cümle konuşmak ağır geliyorsa
küçük bir tebessüm gözlerime dokunmuyorsa
tenim susadığı dokunuşu bulamıyorsa
buz tutsun benliğim bu odada
eğer dileneceksem sevilmeyi
hiç sevilmem daha iyi !
5.0
100% (3)
Cevap Yaz
