Rüzgâr ağlıyordu, geceye saklanmış,
Gönlüm bir kuş, kanadı kırık.
Öyle bir hasret ki,
denizler kurur içimde,

Yaprağı döküldü gönlümün; sonbahar oldu.
Buzdan ateş mi olurmuş?
Güneş doğmuyor, yoksun diye.
Denizin mavisini tüketmiş gözlerin,
Saçların gece, karışır gündüzüme
Kayan yıldızlardan düşer her saçın telin.
Mecnun’um ama Leyla’sız kaldım, lakin..

Sen, hep sen, yalnız sen!
Düştüm düşe, düşümde sen vardın.
"Aşk acısı taşımayan yürek;
Ya deliye aittir, ya ölüye," dediler.
Öldün… Hayır, yaşıyorsun kalbimde!
‘Aşk imiş her ne var âlemde’ diyen şair haklı.
Gül ki gülesin, sev ki sevilesin.
Aslında her şey...

Bu aşk biterse, kim tutar elimden?
Bir kuş geldi, kanadı yanık… Meğer o, benmişim!
Aşkında yandım, âşık oldum, aşk-ı nara düştüm.
Ağlamak gülmekmiş, ölümse dirilmek…
Suyu çekilmiş pınara düştüm

Gözlerin ceylan gibi ürperir.
Rüzgâr ağlıyordu, geceye saklanmış,
Gönlüm bir kuş, kanadı yanık.
Öyle bir hasret ki, dalsam,
denizler kurur içimde.