0
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
262
Okunma

Kendi içinin sonsuzluğunda insan nereye kadar gider ki?
Nerede saklıdır bütün gizli bilgileri yaşamın?
Kullanamadığımız, atamadığımız.
Kork/um/duğumuz, sevemediğimiz ne çok şey var...
Ne çok sayısı artıyor bunların her gün...
İçimizi kemirircesine...
Oysa Güneş sırtımızda.
Yolunu kaybede kaybede yerini buluyor insan...
Bir labirent aslında hayat...
Her nerede olursa olsun kendinle buluştuğun, kendine vardığın, kendine döndüğün. Oysa: bilmiyorlar ki; bu yolculuktan yollar tükensede,dönmeyeceğim..