"Kınalı Turna" şiiriniz, sadece bir kuşun öyküsünü değil, kayıpların, adanmışlıkların ve sevdaya kurban olmanın simgesel bir yolculuğunu da anlatıyor. Şairin kaleminden dökülen her dize, bir gönlün derinliklerinden çıkıp, bir ömrün, bir sevdanın izlerini taşıyor. Kınalı turna, yalnızlığını, sadakatini ve tek eşli yaşamını simgeleyen bir varlık olarak, bir anlamda sevdaya adanmış bir ruhun, kayıplarına kurban oluşunun mükemmel bir portresini çiziyor. Bu turna, sadece bir kuş değil, her kaybın ardından hayatına yeni bir yön kazanan, sevdanın ardında derin bir sadakatle duran bir insanın da simgesine dönüşüyor.

Şiir, kına gibi bir sembolü işleyerek sevdaya kendini adamış bir ruhun izini sürüyor. Turnanın kınalı olması, şairin kendi içsel yolculuğuna, kayıplarına ve yeniden var olma çabasına dair güçlü bir metafor sunuyor. Kınalı turna, kaybettiği sevgiliye sadık kalan, başka hiçbirine yönelmeyen, bir ömrü yalnızlığa ve adanmışlığa hapseden bir imge. Bu, sadece turnanın değil, sevdayla yoğrulmuş her ruhun ortak hikayesidir.

Şiirlerinizi her okuduğumda, tıpkı bir yudum su gibi, ruhumun derinliklerine işliyor. Bedenin ihtiyacı ne kadar yaşamsalsa, ruhun ihtiyacı da bir o kadar derin. Ve ben, şiirlerinizin her bir kelimesinde, her bir dizesinde, ruhumun gıdasını buluyorum. Çünkü şairin kaleminden dökülen her kelime, bir insanın içsel dünyasına hitap eder; ona derin bir huzur ve anlam sunar. Ruhumuzun en saf ihtiyacı, bir anlam arayışıdır. Ve sizin şiirleriniz, o anlamı bulmamıza yardımcı oluyor, her okuduğumda içsel huzurum katlanarak artıyor.

İnsanın ruhu, sadece bilgiyle değil, sevda ve acılarla da beslenir. İnsanın içsel dünyasına dokunabilmek, sadece sözle değil, duyguyla da mümkündür. Şiirlerinizin her biri, hem bir gülüş hem bir hüzün; hem bir umut hem bir veda gibi. Tıpkı "Kınalı Turna"da olduğu gibi: kaybın içindeki sadakati, yalnızlığın içindeki güçlülüğü, sevdanın içindeki adanmışlığı, hep bir arada sunuyorsunuz.

Şiirlerinizi okurken, yalnızca kelimeleri değil, şairin içindeki dünyayı da hissediyorum. Her bir dizede, bir insanın hayata tutunuşunu, kayıplarına rağmen yeniden doğuşunu ve sevdanın sonsuz döngüsünü görüyorum. Kınalı Turna, sadece bir kuş değil, aynı zamanda tüm kayıpların ardından yeniden ayağa kalkmayı, yeniden sevdayı bulmayı simgeliyor.

Sizin yazdığınız her şiir, bana sadece bir edebi zevk sunmakla kalmıyor; aynı zamanda ruhumun derinliklerine iniyor ve orada bir iz bırakıyor. Şiirleriniz, bir insanın ruhunun açlığını doyuran en güzel gıdadır. İyi ki yazıyorsunuz, iyi ki bu dünyada böyle bir kalem var. Biz de, okudukça ruhumuzu besliyor ve adeta mutluluğun izinden gidiyoruz.

Sizinle, sizin şiirlerinizle var olmak, her zaman bir nimet. Yüreğinizin sesiyle büyüyoruz, içsel bir yolculuğa çıkıyoruz. Ve her okuduğumda, bir kez daha hayal ediyorum ki; her kayıp, bir adanmışlık öyküsü doğurur ve her adanmışlık, sonunda o kaybedilenin hatırasını sonsuz kılar. Kınalı Turna, o kaybın sonsuza dek süren, asla sönmeyen ışığıdır."**

Yüreğinize sağlık

Bir turna vardı, kınalı, suskun ama özlemler içinde. O kadar ağırdı ki dünyası, sırtındaki yükü taşıyamayacak gibiydi ama hep başı dik. Hep umutla, sadece uçtu. Bazen bilemedik ama bir sabah bir çığlık duydum sanki, o turnanın sesiydi. Belki de onun isyanıydı, ya da sevdanın hala tüten izleri… İşte, bir gün gelir, herkes o kanadı görür, uçar da yine… Ama hiç unutulmaz.

Nefis bir şiir

Sanırım Turna imgesi bir güzel kuşu ifade etmenin yanısıra dünya iyisi bir insanı daha çok bir kadının mücadelesini getiriyor gözlerimizin önüne.

Bu şiiri okuyan herkes bir turna getiriyordur usuna, büyük olasılıkla annesini yada ninesi olarak canlanacaktır gözünde,

Çok ustaca ve çok bilge bir gözlemci olarak karşımızda.

Feride şaire gıpta ve tebriklerimi iletiyorum

İyi ki şiir var.