Hadi mübarek olsun, aşk meclisine girdin
Sana derim ey sufî, köşkün hayırlı olsun
Girmekle de kalmadın, bize mutluluk verdin
Sevinçlere gark olup, için neşeyle dolsun.

Dedi kodu fitnedir, aman kapını kapat
Kim adamı götürür, hemen öteye fırlat
Çürük tahtaya basama, adımını sağlam at
Kuşandığın peştemal, dilerim daim kalsın.

Çıkmadan önce ölç biç tart, yokuş ile düzünü
İçin dışın bir olsun, Hakka bağla özünü
Dosta düşmana karşı, ufukta tut gözünü
Taptuğ’un dergâhında, gülmeyen yüzün gülsün.

Yaradan’ın emrinde, kılıcın olsun kalem
Arifler divanında etmeyesin ham kelâm
Eşin dostun bir yana, adını duysun âlem
Can dünyalık oynaştır, ölmeden evvel ölsün.

Herkesi kendin bilip, her gelene güvenme
Ego büyük hastalık, ben -ben diye övünme
Sakın erkenden gülüp, sonrasında dövünme
Şükür sebat ederken, gözün uykuya dalsın.

Sen doğruyu söylerken, eğri olan düşünsün
Diş bileyen olursa, düşünürken kaşınsın
Bühtan eyleyen varsa, başka ile taşınsın
Asalet makamına, erenler selâm salsın.

Necati kalemine, altın sözler yazdırdı
Deme ki nasihatın, beni, candan bezdirdi
Hallaç “Enel Hak” dedi, derisini yüzdürdü
Tecrübeyle sabittir, yaşayanlar ders alsın.

Necati OCAKCI