0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
193
Okunma
Tasa sardım, göğsümde bir kedere.
Saflığım mıydı suç, yoksa güvenim mi?
Herkesi insan sandım, aldandım, naber de!
Yalanlar geçti, maskeler düştü bir bir,
Kalbimde izleri, sanki dikenli bir çit.
Ama bak, gülüyorum şimdi o hallerime,
Dert sandığım her şey, uçtu
Zaman öğretti, sessizce fısıldadı kulağıma,
"Değmez" dedi, "tutma boş yere gama."
Her yara bir ders, her düşüş bir kalkış,
Saflığım değil, gücüm oldu asıl gerçek oluş.
Şimdi anladım, bomboş değilmiş yollar,
Her adımda ben, kendimi buldum aslında.
Varsın olsun, hepsi bir iz, bir hikâye,
Aklım başımda, yürüyorum kendi gerçeğime.
5.0
100% (3)
