Nerde çocukluğumun pas değmemiş düşleri
Karanlığa nur veren ezan seslerim nerde
Saçlarım da meleğin gezen şefkat elleri
Gerdanın da tesbihim seccadelerim nerde

Nerde o ayetlerden yükselen huzurlu ses
İman dolu gönlüme ördüğüm çelik kafes
Hicap ile tövbede Rab-bi zikreden nefes
Arş-tan arz-a dökülen konfetilerim nerde

Nerde ey adem oğlu yürekte ki berraklık
Nerde gönül köşkümde hüküm süren sultanlık
Fidanken sevgi idi büyüyünce düşmanlık
O günahsız bedenim masumiyetim nerde

Nerde büyük vecd ile tevhide dönen dilim
Başucumda ki Kur-an sırılsıklam gözlerim
Bu necis bataklık ne söyleyin ben nerdeyim
Kadrini bilmediğim gül bahçelerim nerde

Nerde ana kucağım tüten baba ocağım
Secde edip öptüğüm o kıblem namazgahım
Eteğine kirlerin değmediği yıllarım
Başıma taç ettiğim kar tanelerim nerde

Nerde gerçek olan ben bende ki ben ben değil
Kul idik Yaradana kula kulluk hoş değil
Nedamettir süzülen gözlerimden yaş değil
Sonsuz iştiyak ile mürtekiplerim nerde

Kadir Albayrak