10
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
216
Okunma

Bulunmuyor o uhrevi saltanatı dünün
Nasıl da elden yitiyor yaşanan her gün
Ya bir davaya tutunarak ilerlemeli yarına
Yahutta katlamalıdır giderek zorlaşsa da
Umudu, sevgiyi, vefaları yeşertmek adına.
Yaşama anlamı katacak pahasız güzelliği
Ebedi bir kapının ta girişine götürecek
Dün ile günü barıştırıp her zora da değecek
En çetrefilli sınavların müdavimlerini
Adı çoktan unutulmuş mazinin öznelerini
Ne de zor toparlamak ve tutunmak onlara
O tutunuş verebilir esenliği, nefes almaya.
Kalem, her şeyi yazan değil miydi
Niçin hasır altı edildi dünün zenginliği
Cepler dolu, kitaplarsa küskün raflarda
Gerçek olan mutsuzluk ve yoksunluk
Oysa yoksul iken çokça nimetten biz
Fark edemedik belki, çok da mutluyduk.
Bir bölüşme, ortaklaşmak, ruhuydu bu
Hangi çirkin emeller yok etti o duyguyu
Sayıların azımsanmayacak artışları var
Hangileri veriyor bize değerlerde vurguyu.
Sağlamca yere basmak hissi ne güzel
Bir davanın insanı olabilmektir özel
Essin acımasızca rüzgâr, sarılsın yer
Ne koparabilirdi sevgiden, tebessümden bizi
Ne de geceye çevirirdi doğan güneşimizi.
Samimi duygularla yol alanlara tutkunum
Her doğan şafakla umutların yolcusuyum
İsterim ki hezeyanlar değmesin gönle
Benim hisdiyatımda biz var, birlikte ötelere.
Bir parkın köşesinde oturan sessizlerin
Düşüncelerinde boğulmuş sayısız da öznenin
Olmasın mı bir tebessüm yüzlerinde
Bana şevki veren nimetten bir buse
Açsın isterim esintisini hazzın yüreklerde.
Düşmek değil bu yola, yol almaktır
Umutla beslenen güzelliğe şafakla doğmaktır
Her savrulan ardındaki acıları seziyorum
Tam da bu yüzden sarılıyorum tutkuları
Onları bırakırsam elden yiyecek anlam
Umutsuzca çıkılan yollarda yaşanır katliam
Büyük olması gerekmez ne ise hedefimiz
Acılarla yüzleşmeyi bu duyguyla besleriz.
Asla yüklerinden yılmadım sunulan hayatta
Ben de yanıldım, düştüm bedbahtça hatalara
Ve yeniden kalkarak her seferinde yenilgiden
Yarına pişmanlık yaşamamak için de şimdiden
Her adımda sapasağlam imanla bağlandım ümide
Her birimiz arınmalıyız ki rehavetten
Işığıyla aydınlatsın güneş, halen yaşıyorken.
Oğuzhan KÜLTE
5.0
100% (12)