Bir yabancılık var zamanda, zemin ürpertir
Ne zaman bir bağlılık hissiyatı gelişse içte
Dönüşüm başlar durdurulamaz da evrilir
Der ki okursan yaşanılanları, durmazsın
Burası vermeyecek asla ebedi dinginlik
Hatırlasana bir dün çocuktuk, zamanla gençtik
Anlayamadık geçen onca mevsimi, yılları tükettik.

Bir uzanış faslıyla ve bulmak için esenliği
Akılda, duyguda, fizikçe bir ileriyeydi öykünüş
Ta o zamanlar binerken bisikletlere normaldi bu
Ve şimdi yapsak aynını verir mi hazzı bize
Bir peteğin dolumuysa mühlet, aldandık desenize.

Kimisi kalan ömrü bir teselliye dayanarak sürer
Kimi onu da bulamaz kader der, çile çeker keyfeder
Konuya daha büyükçe bakabilenlerdedir işin özü
Belli ki sadece gözlerle değildir görmek denilen
Tüm varlığıyla yakalamıştır hikmette esas sözü.

Bir “Oku” denmedi miydi tüm beşere, okuduk mu?
Sayfalardan kaldırıp şu başı hayatı sorgulamak bu
Oysa kalıpların içinde nasıl da savrulmuşuz şu işe bak
Kurtuluş içteki zincirleri kırmakmış meğer, dıştaki muğlak.

Ta en başından doğru hamlelerle başlamıştık
Her yaş aldıkça kainatın köklerine de dalmıştık
Ve sonra nasıl bir müdahale oldu da bitti okumalar
Aklı bir yere teslim edince insanlar elbette bocalar.

Toplumun her attığı adım doğru mu acaba diyenler
Bir müddet sert eleştirilerle de yerilir, üzülürler
Gelip geçici olmanın sonrasına ulaşan o enderler
Tarihe de yön vermiştir aslında, farklı bakıp görenler.

Sıradanlıkları asla sevmedim, eleştirilmeleri gerekir
Bir tiyatro değil mi hayat, rollerimizle buradayız
Kiminde içindeyiz o rollerin hem de abartılı
Kiminde izleyeniz sahne dışından, rollerin yazanıyız.

Bize göre şekil almayacak hiçbir şey, uyumdur gerek
Bir gelip geçmek halidir bu niyedir k direnmek
Bizi buraya ifşa eden neyi bekliyor sorusu sorulmazsa
İster kırk yıl yaşa istersen yüz yılı da aş ömürce
Başımıza dikilmeyecek mi kabir taşı, söylesenize.

Ebedi olanların peşindeyim, fanilik kandırmaca
Cebim dolu olmuş yahut boş işte bu oyalama
Halen uzanmak isteyenler feda ederek değerleri
Sanki bambaşka olacakmış sanırlar ötede yerlerini
Oysa bir fanusun içindeyiz, adıysa kainattı
Sevgiye bel bağlayan, vefadan yana tercihte olanlar
Geçtilerse finalin sonunda sınavı, bir onlar kazandı.

Anladım ki bir sonu da yok çalışmanın, bitimli
Bir filme benziyor hayat dediğin pek bir gizemli
Bir hayatın toplamı sadece araç kılınmış ebede
Geride kırıp kalp bırakmadan gidişlermiş değerli…

Oğuzhan KÜLTE