7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
838
Okunma
Bugün
Uzakta nefestin…
Onca dehlizin arasında
Kubbeli odaların
Kilit taşı gölgesinde
Ve gün
Sensiz doğuruyordu akşamı
Sesler bir uçurum kadar keskin
Bakışlar boşluk gibi soğuk
Kuşluk zamanlarına bile yoksunum
Ağlamaklıyım çoğu zaman
Yabancı merhametler omzuma konsa
Ezanlara sarılıyorum…
Secdelerde özlemine diz kırıyorum
Sen bilemezsin…
Sensiz buralarda
Taptığıma daha kolay darılıyorum
Şu elimle bu avucumu
Sen diye seviyorum
Bilmediğim hangi sokak
Hangi çıkmazda kaybolsam
Aklımı ardımda bırakıyorum
Olsa diyorum, ah olsa
Ağlasam bildiğim omuzlarında
Anladım desem
Öğrendim
Yalnızlığa katlanılsa bile
Katlanılamıyor yalnızlığına
Yarınki sabah,
Geceyi öğüttüğü ufkunda
Yeni bir akşamı doğurur nasılsa
Bu dağ, bu taş
Seni getirecek o yolu bulur
Eğer bir yolu varsa…
Cevap Yaz