Bir var bir de yok arasındayız bu kesindir
İnsana hazzı veren sorusu pek mühimdir
Buna giden yol ne de çok, tercihlerse bedelli
Güne ve yarına tertemiz bir sayfayı açmak
Dünlerden ders çıkararak yarınlara ulaşmak
Ya bir hezeyana saplanıp kirlenmemeliydi
Ya da onca sabra, emeğe bu yol değmeliydi.

Bir kere daha bakmanın var mı zararı şu güne
İyilik dolusu onca şey varken, çirkinlik niye
Avuç içi kadar satıra sıpan koskoca ömürler
Kiminde kibirle, riyayla pek de ucuza yittiler.

Onca naza, vurdumduymaz tavra neden harcansın
Bir kere gelinen dünyada ya gülsün ya ateşsin, harsın
Toplamak, dermek bahçeden bin bir renkte çiçekleri
Kaç perdelik olduğu meçhulken gülüşleri düşürmemeli
İster bir isterse binlerce kez dönsün sabra, umuda çarkın
Bir estirmeli ki rüzgârı coşkuyla, gıpta etsin düşmanların

Nedamet gölgelemesin ışığını solsun çirkinlik
Günden güne yükselsin istenir yüreklerde güzellik
Giderek törpülenmiyor mu ömür, boşa geçer mi?
Velhasılı gelip geçendir zaman, anılarsa teselli.

Belki bir gün, bir ay ya da son demdir bu meçhul
İdeal olan kul ol ki, lütufla uzan yarına, esenliği bul
Kimse baş edemedi ecelle, vay Deli Dumrul!
Arındıkça arın kirden, sıyrılıştır bu kederden
Özgürce yürümek bu yolu pek bir kıymetli
Bir Yaratan`a eğilsin bu baş, gerisine değer mi?

Oğuzhan KÜLTE